برای درمان دردهای پوشش اجباری، سال ها زمان نیاز داریم
ایران که بودم مثل خیلی از زنها به هر شکلی مخالفتم را با تحمیل سبک پوشش نشان می‌دادم. از بحث کردن در دانشگاه تا سر نکردن مقنعه و به دنبالش نداشتن کار دولتی.
وقتی به دنیای آزاد رسیدم اولین باری که تاپ پوشیدم را هرگز فراموش نمی‌کنم. یک روز مشغول کنار آمدن با خودم بودم و گفتگوی درونی داشتم راجع به اخلاقی بودن و درست بودن یا نبودن پوششم.
هنوز بعد از گذشت سه سال نتوانسته‌ام به استخر مختلط بروم اگرچه بارها تلاش کرده‌ام و در رابطه با دوست داشتن بدن خوانده‌ام اما هنوز هم با بدن خودم آشتی نکرده‌ام.
این تلخ است، دردناک است و ثمره‌ی آن همه اجبار و تزریق احساس گناه است.
آنچه از این همه اجبارها نصیب ما شده است ترشرویی و نامهربانی با بدن و کمبود اعتماد به نفس و احترام به خود و در پی آن آسیب دیدن کیفیت زندگی‌مان بوده است که برای درمان آنها نیاز به سالها زمان داریم
--------------
منبع: صفحه برابری زن=مرد / ایمیل ما:
page.barabari@gmail.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر