۱۳۹۰ اسفند ۲۹, دوشنبه

آیا اعتصاب غذای مهدی خزعلی و محمدنوری زاد برای دولت پر هزینه تر از دیگران است؟

اینکه چه فرجه هایی حکومت میده و بر چه اساسی اقدام میکنه نباید ملاک و معیار قضاوت ما در مورد آدمهای هم فکر و هم نظرمون بشه,رفتار و اعمال نادانان نباید ملاک قضاوت ما باشد. دم مهدی خزعلی که ایستاد و نشسکت گرم, خزعلی و باستانی وصمیمی و سحر خیز و.. چه اعتصاب کنند چه نکنند چه بیانیه دهند چه ندهند برایمان ارزشمند هستند. 

ژیلا بنی یعقوب در صفحه فیس بوکش در مورد آزادی مهدی خزعلی می نویسد:تنها کسانی که با اعتصاب غذا آزاد شده اند آقایان خزعلی و نوری زاد بوده اند .برخی ها لطفا این را در پارامترهای تحلیل شون در نظر بگیرند!کسانی که می نویسند مهدی خزعلی بعد از اعتصاب غذا و مقاومت آزاد شد و می نویسند آزادی ایشون نتیجه اعتصاب غذا و مقاومت شون است، فراموش نکنند که نسرین ستوده و بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر از جمله هدی صابر نیز اعتصاب غذا کردند و نتیجه مقاومتشان و اعتصاب غذای شان آزادی نبود که نتیجه اعتصاب غذای هدی مرگ بود...جوری نشود که بعد از این بگوییم اینها که آزاد نشده اند به اندازه کافی اعتصاب غذا و مقاومت نکرده اند!البته همین حالا هم برخی از نوشته ها همین معنا را می دهد که آنها که آزاد نشده اند به اندازه کافی مقاومت نکرده اند.به نظرم بهتره در تحلیل ها و نتیجه گیری هامون به همه پارامترها توجه کنیم نه فقط به اعتصاب غذا!ببینید چه کسانی با اعتصاب غذا آزاد شده اند و چه کسانی نه


http://asgharjoudi.files.wordpress.com/2012/01/385860_307256795977694_175242482512460_856773_2059286233_n.jpg

۱۳۹۰ اسفند ۲۵, پنجشنبه

۱۳۹۰ اسفند ۲۰, شنبه

اعدام پدر و دختر با هم

سرگذشت مونا محمودنژاد، ۱۷ ساله، اعدام به همراه پدر
------------------------------------------------------------
خرداد ۱۳۶۲، حکومت ایران ده تن از دختران و زنان بهایی را اعدام کرد. اتّهام آن‌ها تدریس در کلاس‌های کودکان بهائی که به علت اعتقادات خود از مدرسه اخراج شده بودند، بود. خانم‌ها در معرض فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفتند تا به تبرّی از عقیدهٔ خود وادار شوند. مانند سایر بهائیانی که در ایران دستگیر شدند، آن‌ها نیز اعتقادات خود را زیر پا نگذاشتند. در نتیجه کلیه آن‌ها اعدام شدند. یکی از آن‌ها، دختری ۱۷ ساله به نام مونا محمودنژاد بود.

مونا محمود‌نژاد در سن ۱۳۴۴ هجری شمسی چشم به جهان گشود. خانواده محمودنژاد به انگیزه خدمت به همنوعان خود سال‌ها در کشور یمن که در آن روزگار، کشوری محروم بود روزگار گذراندند. مونا فرزند دوم خانواده و دارای خواهری به نام ترانه بود که در زمان تولد مونا ۷ سال داشت. سال ۱۳۴۸ دولت یمن تمامی اتباع خارجی را از آن کشور اخراج کرد که خانواده محمود‌نژاد نیزدر میان این گروه جای داشتند. خانواده محمود‌نژاد پس از بازگشت به ایران با گذراندن پنج سال و نیم در شهرهای اصفهان، کرمانشاه و تبریز، سرانجام در شیراز سکونت گزیدند.

با افزایش فشار‌ها توسط دولت جمهوری اسلامی ایران بر بهاییان در سال ۱۳۶۱، غروب روز اول آبان ماه ۱۳۶۱ توسط ماموران سپاه پاسداران جمهوری اسلامی مونا به همراه پدرش دستگیر و ابتدا به مرکز سپاه پاسداران و پس از چند هفته به زندان مخوف عادل آباد شیراز منتقل شد. وی بواسطه عقاید مذهبی خود توسط عوامل زندان نجس تلقی می‌شد و همچنین متحمل سخت‌ترین شکنجه‌های روحی و جسمی شد. ۲۱ اسفند ۱۳۶۱ روزی تلخ برای مونا بود روزی که پدر را از دست داد. پدر مونا توسط عوامل سپاه پاسداران به جرم اعتقاد به دیانت بهایی اعدام شد.

تلاش‌های اطرافیان و مادر وی برای نجات مونا ناکام ماند و حتی مادر او مدت پنج ماه را به علت تلاش برای نجات دختر و شوهرش در‌‌ همان زندان عادل آباد گذراند.
پس از ماه‌ها زندان و تحمل سخت‌ترین شرایط سرانجام مونا روز شنبه ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ به همراه ۹ تن از بانوان بهایی در میدان چوگان شیراز اعدام شد. وی به علت آخرین نفر بودن در زمان اعدام ناچار بود تا نظاره‌گر اعدام دوستان و هم‌کیشان خود باشد با این حال وی طناب دار را بوسید و پر گشود.

تاریخ ایران زمین آکنده است از شیرزنانی همچون مونا که در راه اعتقادات خود و با هدف ساختن ایرانی آباد و آزاد متحمل شکنجه شده و جان خود را فدا کردند.

وصیت نامه مونا محمود‌نژاد
الهی بامید تو
مادر عزیز‌تر از جانم و خواهر مهربانم چه بگویم چه بنویسم از فضل حق که بسیار است و در جمیع احوال شامل حال بندگانش می‌شود حتی بنده عاجز و ناتوانی چون من که لایق و سزاوار بندگی درگاهش را ندارم.

عزیزان از دل و جان برایمان دعا بخوانید که در هر صورت راضی به رضای الهی باشیم دل به قضا دربندیم و چشم از غیر دوست در پوشیم و تا جای امکان از عهده شکر الطافش برآئیم.

فدایتان شوم فراموش نکنید که آنچه کند او کند ما چه توانیم کرد پس باید سر تسلیم در برابر حق فرود آوریم و توکل بر رب رحیم نمائیم پس رجا داریم که غم و حزن را بخود راه ندهید و برایمان دعا کنید که محتاج دعائیم.

مونا محمود‌نژاد

انتشار: کمیته گزارشگران حقوق بشر

آن مرد با اسکار آمد...

پناه فرهادبهمن:قابل توجه دوستانی که می‌فرمودند فرهادی دیگه بر نمی‌گرده، یا نباید برگرده یا خره اگه برگرده! اینجا فرودگاه بین‌المللی خمینی است!