در گرمای تابستان سال 85 وقتی به زیر مقنعه و مانتو خیس از عرق و گرمای خفه
کننده، خودمان را به کتابخانه می رساندیم تا ائتلافی را شکل دهیم و کمپین
یک میلیون امضاء را آغاز کنیم، زمانه مناسبی نبود، خشونت فیزیکی و روانی
را در تجمع میدان هفت تیر و پیش و پس از آن با پوست و گوشت حس کرده بودیم،
باز جویی ها هنوز ادامه داشت. برخی فعالان حقوق زن ما را به شدت زیر ضرب
برده بودند که چرا مرتکب برگزاری تجمع میدان هفت تیر شده ایم، فضا به شدت
تلخ و گزنده بود. در نتیجه با فضایی چنین پرفشار، حقیقتا امکانپذیر نبود
که از همه درخواست کرد که نه فقط وجود فردی خود را بلکه هستی گروه و انجمن
شان را نیز در آن شرایط دشوار به قمار بگذارند.اینجا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر